W Drygałach innym czasem

Najciekawsze podróże zaczynają się od słów: "Znam tu taki skrót"... U nas droga była prosta, niewyboista i... nad wyobrażenie długa. Nim jednak podwózkę opłaciliśmy w PKP należało się przykleić plecami do plecaków i dotrzeć na Dworzec.

- O boszeee - wzdychając nad opukującym bryle - szybciej syn, bo będę zmuszona Cię klepnąć.

Syn wspomniany niedbałym gestem poprawił ramiączka, wsunął na nos okulary i łypnął bezczelnie:

- Chłopca w okularach przecież nie uderzysz.

A pod kościołem na pytanie z głupia zadane:

- Młode, lubisz dziewczyny w sukienkach takich jak nasze, czy wolisz w spodniach?

- Gołe... - odrzekło było młode niewzruszone, że tak w czasie nieistniejącym już zaprzeszłym zaciągnę i chyba nawet błędnie, aczkolwiek brzmi dobrze.

A tymczasem w Działdowie

11 lat... Kiedy to minęło? Grunt, że minęło. Z czego dziewięć z nich w towarzystwie Terrorysty. Który to Terrorysta aktualnie się realizuje artystycznie, czytaj - rysuje namiętnie.

 Notes, a raczej "Szkicownik artystyczny" otrzymał. Porysował, po czym uznał, że ile można, wolne ręce... obie to element pożądany i... zaczęło się. 

- Weź to - rzuciło beznamiętnie dziecko machając szkicownikiem, przy czym beznamiętność tonu niebezpiecznie zbliżała się do trybu rozkazującego. Matka gestapo stanęła okoniem, bo... tak.
- Ej, a czyje to jest? - znów nie przemyślała, przecież spod jej ręki ta bestia.
- Ty za to zapłaciłaś, więc w zasadzie jest Twoje - cmoknął z zastanowieniem potwór zatykając rodzicielkę dokumentnie.

Miłość tak wiele wybaczy

Osobą niemal bezgranicznie (p)oddaną Terroryście jest babcia jego ze strony matki (czyli matka jego matki, ergo moja).

Słychać dodowanie płowowłosego z ubikacji [„okrzyk ptaka dodo” jest sygnałem przywołującym babcię, co by zad zafajdany wytarła dziecięciu; tak sobie ustalili – przyp. aut.]. Wspomniana babcia wespół ze swoją rwą ruszyły na wezwanie. W tle wydarzeń matka dyktatora pokiwała głową z westchnieniem. Tymczasem w toalecie toczy się rozmowa:
- Babciu, dlaczego Ty się tak na wszystko godzisz?
- Bo Cię kocham.
- Tak też myślałem...

Miłość ci wszystko wybaczy....

Na Niegocinie

Łajba to jest morski statek, sztorm to wiatr co dmucha z gestem, cierpi kraj na niedostatek, morskich opowieści. 

31 lipca 2014

Obiecana relacja Ojca SS vel Hrabiego (Pozostałe sugerowane przezeń tytuły pominę. Litościwie dla niego, bo empatia to nie zupa z Azji).

"Poranek w Węgorzewie. Wykład z teorii żeglarstwa. Dnia poprzedniego ludzie mówili że idą "na browarek" do baru przed którym wykład się odbywał. Bar był zamknięty. Wojtek chcąc kupić sobie picie i widząc zasuniętą roletę podszedł do grupy uczących się i zapytał: "Ja przepraszam. Kiedy otwierają browarek?" Miny grupy bezcenne :)"

25 lipca 2014

Tymczasem na mazurskich jeziorach:

"Cytat przy kolacji: a tata zawiezie mnie do mojej mamy. Jest okularniczka. Tak jak ja " - sms

23 lipca 2014

- O cześć. Co tam?
- Telefonuję, bo się za Tobą stęskniłam...
- Ej, spoko. Za dwa dni będę z Tobą. ... Ty trzymaj lepiej kciuki, żebym wrócił żywy!
Rzucił w słuchawkę mój syn wczoraj pływający po Niegocinie, a dziś "znów na jakimś morzu".

Trzymam innej opcji nie przewidując, bo raczej słabo się czuję w wydłubywaniu ojcom moich dzieci (sztuk jedna w każdym przypadku) oka przez ucho patyczkiem do lodów... Póki co.